Posljedice Drugog svjetskog rata na razvoj Međunarodnog olimpijskog komiteta (1945-1948)

Apstrakt

Dominacija političkih dimenzija u kontekstu institucionalnog razvoja Međunarodnog olimpijskog komiteta (MOK), koja je bila vrlo očita oko Olimpijskih igara 1936. godine u Berlinu, ušla je u novu, još intenzivniju fazu izbijanjem Drugog svjetskog rata. Najveći svjetski sukob je u potpunosti paralisao instituciju koja je postojala od 1894. godine, a okolnost smrti predsjednika Međunarodnog olimpijskog komiteta, belgijskog grofa Anrija de Baje-Latura (Henri de Baillet-Latour, 1876–1942), početkom 1942. godine, dodatno je doprinijela potpunom zamiranju aktivnosti vodeće svjetske sportske organizacije. Završetkom Drugog svjetskog rata došlo je do brze i intenzivne revitalizacije MOK-a, pri čemu je demonstrirana jasna namjera u okviru organizacije da se ideali koji su vodili razvoj svjetskog sporta u prethodnim decenijama ponovo postave na prvo mjesto, prvenstveno u smislu što šire uključivosti. Novonastali politički odnosi, obilježeni novim dramatičnim podjelama, nisu išli u korist ostvarenja navedenih ideala. Međutim, organizacija je razmjerno brzo napredovala u smislu interne kadrovske revitalizacije, te su pripreme za Olimpijske igre u Londonu 1948. godine predstavljale glavnu tematsku cjelinu MOK-a u prvim godinama sve prisutnijeg Hladnog rata. Cilj rada je prikaz evolucije Međunarodnog olimpijskog komiteta u periodu od 1945. do 1948. godine, prvenstveno kroz prizmu političke i kadrovske reorganizacije, institucionalno provođene putem sjednica MOK-a u poslijeratnom periodu. Zabilješke navedenih sjednica, sačuvane u Arhivu MOK-a, u Olimpijskom studijskom centru (Olympic Studies Centre) u Lozani, predstavljaju osnovni izvor za rad, koji će se temeljiti na komparativnim analizama u kontekstu institucionalnog razvoja međunarodnih organizacija, te na interdisciplinarnom sagledavanju generalnih relacija između politike i sporta.